Hieke Meppelink

Hieke Meppelink

Ode aan de stilte

Het mysterie van het leven is ondoorgrondelijk en ongrijpbaar. We zoeken naar de essentie van wie we zijn en naar wat ons beweegt in het leven, maar heldere antwoorden zijn er niet. In mijn zoektocht naar zingeving bleken twee pijlers belangrijk te zijn in mijn leven: muziek en kunst. In beide disciplines wil ik mij uitdrukken, beiden maken me innerlijk rijk. Muziek verbindt onze harten. Kunst maakt ons vrij. Door mijn ervaring als zangeres vormt de klassieke muziek een belangrijke inspiratiebron in mijn beeldhouwkunst. Het zingen van vele cantates, passionen en missen heeft mijn spiritualiteit gevoed. En via de wereldlijke liedkunst word ik regelmatig geraakt door poëzie van grote dichters over diep menselijke thema’s: verlangen, verdriet, vergankelijkheid en de eeuwigheid van de liefde. Deze ervaringen neem ik mee tijdens het creëren.
Al zingend zie ik beelden voor me, krijg ik inspiratie, word ik aangeraakt.
Boetseren is voor mij als zingen in klei, datgene in materie zichtbaar proberen te maken dat in eerste instantie onzichtbaar lijkt. In dit scheppingsproces is transformatie het sleutelwoord. In de zangkunst is dat het omvormen van een gevoel tot een vluchtige klank en in wezen ervaar ik beeldhouwen als een soortgelijk proces, ditmaal echter in een vaste, blijvende materie: oermaterialen als klei en brons.