Ons leven staat in teken van groei, de groei om stappen te zetten, moed te tonen, leren, aanvaarden en accepteren.Annemarie: “Mijn beelden zijn geïnspireerd door de natuur waarin alles vanzelf gaat.
Wat ons als mens moeite kost lost het zich daar vanzelf op. Als mens beweeg ik me daartussen en mijn manier is om er mee te spelen, letterlijk. Spelen met de materie, mijn gevoel, vanuit het hart en open blik. Glas is een lastig materiaal om mee te spelen, het verstand, de techniek komt er al gauw bij kijken.
Het duurt relatief lang voordat een werk af is, deze traagheid staat vaak in contrast met de snelheid van een gedachte, een gevoel. Het werk groeit onder mijn handen net zoals ikzelf meega daarin. De combinatie van het spelen en daarin de speelsheid zien te bewaren naast het technische gedeelte, het aardse is een mooie manier van zijn. Voor mij is dat poëzie, de schoonheid uit het materiaal vertalen naar nu ”.
