Ca 15 jaar geleden werd Marian geboeid door het beeldhouwen en het "beeldbouwen" van bronzen beelden is zij gaan ontdekken. Het werken met boetseer was voelde voor haar als textiel in mijn handen. Met het maken van beelden is zij zich "als een vis in het water" gaan voelen. Beeldhouwen is voor haar een toevoeging geven aan het leven . Zij vergelijkt het beeldhouwen wel met het baren van een kind: "Zwoegen, steunen en kreunen".
Marian zoekt in beelden vooral naar contrasten die elkaar versterken, of naar lijnen die kracht uitstralen. Als haar creatie klaar is, is het hele gevecht weer snel vergeten en geniet zij van haar eigen schepping. Haar creativiteit ontwikkelt zich steeds verder en het proces is nooit af.!
