Chris Hendriks

Het werk van Chris laat zich onderverdelen in drie hoofdrichtingen: mens-beelden  nautische onderwerpen geometrische objecten. Vaak tracht hij de tijd te vangen, de vergankelijkheid, de kwetsbaarheid.

Deze expositie toont enige van de bronzen mens-beelden. Voor mij is de mens het meest boeiende onderwerp. Zowel bij het tekenen/schilderen als bij het boetseren van de portretten en de figuren, wil ik het eigene van juist deze vrouw/man weergeven. De laatste jaren maak ik steeds vaker de beelden in een open uitvoering. In heel dunne bronzen delen wordt het object vormgegeven, soms als een geheel, soms met elkaar overlappende “schalen”.

Doordat ik in de kunstenaarswerkplaats De Beeldenstorm in Eindhoven zelf kan experimenteren met de giet(on)mogelijkheden, lukt het me om beelden zoals Balans en De Grote Vuurvlinder te realiseren. Ik houd van afwisseling in onderwerp en materiaal. Plat en ruimtelijk, schilderen, grafiek, keramiek, brons. Het gelijktijdig werken aan verschillende objecten en met diverse materialen geeft een verfrissende afwisseling, waardoor ik me enthousiast kan blijven ontwikkelen.  Wat betreft de nautische objecten, zoals scheepswrakken, steigers, vissershutjes e.d.

Met een zelfgemaakte zeilboot heeft ons gezin tientallen jaren de vakanties varende doorgebracht. In 1992 belandden wij in Camaret, een vissersplaats aan de kust van Bretagne. Daar liggen scheepswrakken te vergaan. Het blijven stoere getuigen van de strijd tegen het water en de tijd. Ze vervallen, maar met een indrukwekkend mooi lijnenspel, nieuwe ritmes en kleurcontrasten. Dat was Chris zijn inspiratiebron voor het maken van bootjes/wrakken in keramiek en brons, gebouwd met repen en strips van klei en was. Later aangevuld met bronzen steigers en vissershutjes, opgebouwd uit gespleten hout. Het verval wil Chris graag vangen, de schoonheid tonen van vergankelijkheid en ouderdom. Een passie waarmee hij ook de oudere mens beziet.

Het is voor Chris een uitdaging om de uiterste mogelijkheden van het materiaal te onderzoeken, om tot de grenzen van het haalbare te gaan.