Tanja van Abbema

Tanja maakt schilderijen en objecten, en wat daar tussenin zit van gevonden materialen. Materialen die zij vindt op straat, in containers, aan de kust of op het strand. Wat zij vindt, spreekt haar aan door het materiaal; veel hout en ijzer, door de kleur; natuurtinten, bruinen, grijzen, okers en door de vorm, die door de tijd gevormd is. Het is gebruikt, vervallen en misschien zelfs half vergaan. Zij kan er een leven uit aflezen, het draagt de sporen van de tijd. In haar schilderijen en objecten verwerkt zij deze materialen tot een nieuwe vorm. Zij laat de beelden ontstaan, door gewoon te ‘zijn’, door het te laten gebeuren ontstaan er beelden die in haar leven, het krijgt een ziel. Het is meer dan de som der delen, er is iets aan toegevoegd. Soms lijkt het of ze altijd al zo verbonden waren, door de eenvoud en de harmonie. Een organische samenhang tussen de verschillende delen. Bij deze nieuwe vorm is de restvorm, de ruimte tussen de vormen net zo belangrijk. Het is als de ruimte tussen de regels. Het mysterie dat zich achter, rondom, door en tussen de dingen in bevindt. Op deze wijze verbeeldt Tanja dat wat zij niet kan zeggen of benoemen maar wat voor haar van wezenlijk belang is. De ruimte of de stilte, een teken van de ziel.
Haar werk gaat over haar, over het mysterie van het leven.